De Geschiedenis van Z&PV IJsselmeer

^{Auteur: Marian Tiemessen}

HOOFDSTUK 1
De beginjaren 1953-1957

Inleiding

“Vrijdagavond 3 juli 1953 des avonds om 7 uur precies zal Z.E. de minister van sociale zaken en volksgezondheid zwembad ‘Sijsjesberg’ te Huizen officieel openen”, aldus kopte de krant in juni dat jaar. De opening werd verricht door minister Suurhoff en de burgemeesters van Huizen (mr. P. van Driel), Naarden en Blaricum waren hierbij aanwezig. Tijdens de officiële opening werd de sleutel van de ‘poort’ overgedragen door de gemeente Huizen aan de voorzitter van de Stichting Zwembad Huizen, de heer M.C. van Trigt.

Een zwembad in Huizen

Al in 1947 was de Huizense Sportcommissie met het idee gekomen voor realisatie van een zwembad in Huizen. Het gebied ‘Sijsjesberg’ was al tot stand gekomen:  in het kader van de werkverschaffing in de naoorlogse jaren was dit recreatieterrein al geschapen. De bouw van het eigenlijke zwembad heeft slechts vier maanden geduurd !  In die maanden was badmeester D. Prins al in functie, maar badmeester in de zin van instructeur werd hij pas na de opening van het bad.

De oprichting van IJsselmeer

Een zwembad vraagt natuurlijk om zwemmers! In juli 1953 berichtte De Huizer Courant: “OPRICHTING ZWEM- EN POLOCLUB”

“Er bestaan plannen om te komen tot de oprichting van een zwem- en poloclub. De oprichtingsvergadering wordt half Augustus gehouden. Met het oog op de vacantie kan deze vergadering niet eerder gehouden worden.” 

En in augustus dat jaar verscheen er weer een klein artikeltje in dezelfde krant: “OPRICHTING ZWEM- EN POLOVERENIGING?”

“In verband met het doel tot het oprichten van een zwem- en polovereniging te komen, wordt Dinsdag 1 September a.s. te 8 uur in het zaaltje Coers aan de Lindenlaan 16 een vergadering belegd.”

Op 22 september 1953 was het dan zo ver: Zwem- en Polovereniging ‘Het IJselmeer’ werd opgericht* , en naast het bestuur telde de vereniging al reeds 60 leden ! Voor aspirant leden bedroeg de contributie 30 cent per week en voor gewone leden 40 cent. (guldencent) Het eerste bestuur bestond uit voorzitter ir. H.F.E. du Mosch, als ingenieur werkzaam bij een machinefabriek en nauw betrokken geweest bij de technische installatie van zwembad Sijsjesberg. Secretaresse was mej. A. Kos, die tot ongeveer medio 1955 bij IJsselmeer betrokken was. Penningmeester was mej. H. van Rijswijk.

^{*Naamgeving zwemverening. Bij de oprichting heette de vereniging “IJselmeer” (zonder ‘het’ en met slechts één s), hetgeen ook blijkt uit een oud boekje met statuten dat ik van een oud-lid toegestuurd kreeg. Later verschijnen in krantenartikelen diverse schrijfwijzen. Ook het woord “vereniging” werd soms ten onrechte vervangen door “club” Midden jaren-60 is de naam definitief en officieel vastgesteld met twee essen, aangepast aan de toen geldende spelling.}

De vereniging

Er was nu een zwembad en een zwemvereniging, maar in de wintermaanden was het lastig zwemmen in een openluchtbad. In het (oude) zwemstadion in Naarden werd er al driftig gezwommen door de mensen uit Naarden en de omliggende dorpen, en ook Huizers zwommen hier voordat de Sijsjesberg er was. De vereniging besloot daarom op de donderdagavond een clubavond te houden in het overdekte bad in Naarden, en chef-badmeester  D. Prins verzorgde de trainingen. Men hoopte dat de zwemvereniging snel zou groeien, want – zo vermeldde de krant – :  “Het resultaat is reeds nu al mooi. 50 leden lieten zich voor deze vereniging inschrijven. Wie volgt ? Er kunnen in één week minstens 50 leden bijkomen. Spoort uw vrienden aan zich op te geven voor de zwem- en polovereniging.” Maar in de koude winter, ’s avonds op het fietsje in het donker naar Naarden gaan, was alleen weggelegd voor de wat oudere jeugd en de volwassenen: zodra het winterseizoen begon, zegden veel leden hun lidmaatschap op, want als je in de winter niet gaat zwemmen, dan wil je ook niet betalen…

Het tweede jaar

De club was al op sterven na dood. In 1954 verschijn in oktober een indringende oproep van het bestuur in de krant*:  “Zoals men weet hebben bijna alle verenigingen met moeilijkheden te kampen. Vooral in het begin is de belangstelling niet altijd even groot. Hoe komt het toch dat voor de meeste opgerichte verenigingen op allerlei gebied geen belangstelling bestaat of de animo nihil is ? Meestal komt er later grotere belangstelling. Naar onze mening staat de zwemsport toch in de voorste gelederen van de sporten, die niet alleen voor het genoegen, maar in de allereerste plaats nuttig zijn voor onze opgroeiende jeugd. Zwemsport is een sport bij uitnemendheid voor het verkrijgen van goede longen , rechte leden en geharde spieren, tevens voor een goed uithoudingsvermogen. De jeugd van heden zit een groot gedeelte van de dag gebogen over boeken. Wil men heden-ten-dage iets in het leven bereiken, dan is de aangewezen weg studie: op de lagere school, H.B.S. enz. Ook degenen die hun dagelijkse arbeid verrichten zitten ’s avonds te studeren, dat is prachtig, maar we moeten even verder denken. Bij studie hoort ontspanning en sport is in de eerste plaats de aangewezen weg. 

Ook in Huizen zijn er mogelijkheden aanwezig, want de zwem- en waterpolo-vereniging Het IJselmeer heeft daarvoor gezorgd. Iedereen kan zwemmen, zowel de jongeren als de ouderen. Men ontvangt dan tevens gratis training onder deskundige leiding van de badmeester D. Prins. Waar de vereniging zwemt bij deze temperatuur ? Wel, in het zwembad Naarden.  Voor leden des Zaterdagsmiddags van 4.30-6 uur. Donderdagsavonds van 8 - 9.30 uur in clubverband meer voor ouderen. De leden zwemmen gratis. Bent u al lid ? Nog niet ? Dan horen wij  nog van u en u hoort van ons. Het bestuur.”

Na dit sombere, belerende en toch ook optimistische artikel lezen we twee weken later: “Het verheugt het bestuur van de zwemclub u te kunnen meedelen dat er meer belangstelling komt. De laatste weken konden wij vele nieuwe leden inschrijven. Voorwaar een verheugend feit. Doch wij zijn nog niet tevreden, want er zijn er nog meer die kunnen komen, en ook hen verwachten wij“. En verder: “De trainingstijden zullen vooral in de aanstaande zomer uitgebreid worden.” 

Hoeveel nieuwe leden er op deze oproep hebben gereageerd, is niet bekend, maar er werd wél een echte zwemwedstrijd georganiseerd. Behalve aan het bad in Naarden kon men zich in laten schrijven bij de badmeester aan huis. 

Een echte wedstrijd

De eerste wedstrijd vond plaats op 27 november 1954 en de uitslagen werden in De Huizer Courant* gepubliceerd: niet alleen de namen van de winnaars, maar ook hun volledige adres werd in de krant afgedrukt… iets dat nu ondenkbaar is! 

^{*De Huizer Courant 29-10-1954}

Terugloop

1955. Na een lange koude winter ging de Sijsjesberg op 15 mei weer open. Onze clubleden konden iedere donderdagavond in het koude water van het bad terecht en zij werden nu getraind door badmeester Timmermans. In de krant van 29 april 1955 kon men al lezen dat de “oude” badmeester Prins hartelijk dank werd gezegd, want “hij heeft veel voor de zwemclub gedaan. Altijd was hij bereid te helpen waar nodig was. Zijn streven was er op gericht de zwemclub groter en sterker te maken.”

Ongetwijfeld was badmeester Prins (die in dienst was bij de Stichting) een duizendpoot, maar als er zich nu geen nieuwe leden meldden, dan kon de club niet groeien. In oktober 1955 werd de training in de wintermaanden stopgezet: het ledenaantal was in de nazomer behoorlijk afgenomen (er waren o.a. leden overgestapt naar ’t Gooi , dat meer trainingsmogelijkheden bood), er was een tekort aan bestuursleden en er waren te weinig leden boven de 14 jaar, zodat de gemiddelde leeftijd te laag was voor aansluiting van de club bij de K.N.Z.B. Er waren te weinig inkomsten, dus werd het bad in Naarden niet gehuurd…

Uit 1956 ontbreekt iedere verslaggeving, maar gelukkig bestond onze club nog wél, gezien de aankondiging in De Huizer Courant van 26 april 1957: “Zwem- en Poloclub IJsselmeer. LEDENVERGADERING op zaterdag 27 april 1957 te 15.00 uur in de controlekamer van het zwembad Sijsjesberg. Alle leden, en zij die lid wensen te worden van de zwem- en poloclub IJselmeer worden daar verwacht.”

HOOFDSTUK 2
Gered van de ondergang

Het succes van IJsselmeer was in de beginjaren heel afhankelijk van de accom-modatie. In zwembad Sijsjesberg kon alleen gedurende de zomermaanden gezwommen worden, en dan moest de buitentemperatuur ook nog meezitten. Op koude zomerdagen kwam er geen kip naar het zwembad, en als men in de wintermaanden op de fiets door het donker door weer en wind naar Naarden moest fietsen, dan was het animo om te komen zwemmen ook niet groot: leden zegden massaal hun lidmaatschap op en IJsselmeer ging bijna kopje onder…

Nieuw begin

In 1957 werd IJsselmeer door chef-badmeester Kuit, assistent-badmeester G. Bijkerk en brigadier Pieter Borsje weer op poten gezet. Later kwam er ook een nieuw bestuur: Borsje werd voorzitter, agent Frits Massolt secretaris en mevrouw Marie van den Hoff werd benoemd tot penningmeesteresse; zij werd geassisteerd door mevrouw Winkelman.

In augustus dat jaar speelde het “eerste” herenpolo-zevental, bestaande uit Teunis Veerman (doel), Cor Vos, Leo Tiggeloven, Jaap en Jan Westland, Bert Slokker, en Gerard Bijkerk tegen ’t Gooi uit Bussum. IJsselmeer verloor met 2-3… Er kwam lijn in zowel het wedstrijdzwemmen als het waterpolo en voor het eerst in de geschiedenis van de zwemclub reisde een klein groepje zwemmers af naar een wedstrijd in België (Namen, de Doortocht over de Maas).

Een volwaardige zwemvereniging

In september 1957, vier jaar na de oprichting, werd onze vereniging aangesloten bij de K.N.Z.B.: wij konden ons nu een volwaardige club noemen! In de krant werd in 1958 aandacht geschonken aan de jeugdige Jaap Westland, die samen met twee andere kandidaten van Gooise clubs geselecteerd werd voor de Kring Midden-Nederland, hetgeen een bijzondere prestatie genoemd kon worden.

Op zwemgebied kreeg IJsselmeer de organisatie toebedeeld van de “Nationale Kampioenschappen 1500 meter vrije slag”. Deze wedstrijd werd gehouden in zwembad Sijsjesberg. Een bericht hierover verscheen in De Telegraaf van 4 augustus, maar tussen de namen van de deelnemers kon ik géén IJsselmeerder ontdekken… we waren nog niet snel genoeg!

IJsselmeer als organisator

Het jaar daarna, in 1959, organiseerden de jeugdraden van de Hervormde Kerk, de Gereformeerde Kerk en de Hervormde Evangelisatie een jeugdweek, waaraan alle sportverenigingen uit Huizen deelnamen. IJsselmeer had de leiding over de zwemwedstrijden die op 1 juni werden gehouden.  Verder werd er dat jaar niets gepubliceerd over zwem- en polowedstrijden, en we kunnen er dan ook van uitgaan dat er –behalve op onderlinge wedstrijden en open-waterwedstrijden- geen opzienbarende prestaties geleverd zijn.

In 1960 werd er in Huizen al druk gepraat over “zwemmen op zondag”, maar dit idee werd resoluut afgekeurd: er mochten door IJsselmeer dus geen wedstrijden georganiseerd worden op zondag. Pas in 1961 kwam onze vereniging weer met vette koppen in de krant, toen Nederland de organisatie van een groot zeslandentoernooi kreeg toegewezen. Dit evenement zou eigenlijk in Rotterdam moeten plaatsvinden, maar de kwaliteit van het water was daar te slecht: Huizen bood een mooi alternatief. Het bestuur van de Sijsjesberg (de “Stichting Zwembad Huizen” ) en Zwem- en PoloVereniging IJsselmeer maakten dit grote evenement mogelijk, samen met het Gemeentebestuur en de plaatselijke ondernemers.

Nieuwe crisis

IJsselmeer beschikte inmiddels over een eigen trainster, mevrouw Riet Rosier, die ervaring had vanuit zwemclub ’t Gooi. Zij trainde met harde stem de heren water-poloërs en stuurde de teams richting competitie-deelname. Na wat magere jaren werd het Heren-1 team Peter Vink- doel, Kees Kruijmer, Henk Molenaar, Gerard v.d. Berg, Jan bogaard, Piet van Driel en Geert Broekstra) kampioen 2e klasse! Badmeester Kuit, die heel veel voor onze zwemvereniging had gedaan, nam mei 1964 definitief afscheid van zwembad Sijsjesberg: Gerard Bijkerk volgde hem op.

Zwemclub IJsselmeer klom toen net weer uit een heel diep dal, want het toenmalige bestuur was opgestapt, en Marie van den Hoff was als enig bestuurslid over. Als zij niet halsstarrig had volgehouden, was IJsselmeer ten onder gegaan. Marie hield de club drijvend, samen met mevrouw Winkelman. Later zijn deze dames beloond met een eretitel: Marie van den Hoff werd benoemd tot Erelid, en mevrouw Winkelman werd Lid van Verdienste.

Gelukkig had Marie inmiddels de heer Ten Kulve, vader van drie jonge zwemmers, bereid gevonden om een handje te helpen.  In Mees ten Kulve vond IJsselmeer vervolgens een nieuwe voorzitter, en samen met andere nieuwe bestuursleden zorgde hij voor een doorstart van IJsselmeer.

In 1965 verschenen er weer wedstrijduitslagen in de krant: een teken dat IJsselmeer “weer mee telde”. Riet Rosier was inmiddels vertrokken, omdat het tussen haar en trainer Bijkerk niet zo boterde. Midden jaren-60 werden de waterpoloteams van zowel de dames als de heren Kringkampioen en promoveerden ! De zwemploeg boekte grote successen en IJsselmeer was nu een club waar rekening mee gehouden moest worden.

Clubblad

Een volwaardige club die vroeg om een eigen clubblad! Eind 1966 verscheen het eerste nummer van de “Flipper”! De heer B.J. v.d. Berg was de eerste eindredac-teur en hij ontwierp en tekende ook de omslag van ons blad. De eerste jaargangen verschenen op A4 en werd door een ijverig groepje vrijwilligers getypt, gestencild, geniet en rondgebracht. Inmiddels bestaat de redactie nog maar uit één persoon en wordt het clubblad digitaal aan de leden verstrekt.

HOOFDSTUK 3
De succesjaren

De roerige periode, met veranderende bestuurssamenstellingen, trainerswis-selingen en een verontrustend ledenaantal, lijkt nu ten einde.  Het bestuur, o.l.v. Mees ten Kulve, en het enthousiasme en kundigheid van de trainers hebben er voor gezorgd dat IJsselmeer een vereniging is geworden waar rekening mee gehouden moet worden. IJsselmeer is niet alleen een goed presterende vereniging: het is ook de gezelligste club in Het Gooi, waar het “uit” het water net zo gezellig is als “in” het water.

Verwarmd bad

Al in 1965 werd de roep om een overdekt zwembad in Huizen gehoord, maar het zou nog heel lang duren eer die wens in vervulling zou gaan. Wel besloot men in 1967 het water van de Sijsjesberg te verwarmen, hetgeen in die tijd uniek genoemd kon worden. Het ledental bleef stijgen (wellicht mede door het aangename watertempera-tuurtje ?) en omdat het bestuur bang was in de wintermaanden al deze leden niet te kunnen onderbrengen in het zwembad in Naarden, kondigde men noodgedwongen een ledenstop aan.

Kampioenen

De waterpolo-uitslagen logen er niet om: alle IJsselmeerteams –van aspiranten tot de Dames- en Heren-1 boekten het ene succes na het andere, en zij werden in 1967 allemaal kampioen in hun klasse !  Hulde ook aan de trainers!

Zwemmen op zondag

In 1968 werden de Dames-1 en Heren-1 weer kampioen en de kranten besteedden veel aandacht aan het waterpolo-gebeuren. Ook het wedstrijdzwemmen stond vol in de schijnwerpers en wederom verschenen er artikelen over het zwemmen op zondag:  zwemmen was populair en men wilde ook op zondag kunnen zwemmen.

In Huizen werd een comité opgericht met als doel zoveel mogelijk handtekeningen te verzamelen en die aan de gemeenteraad aan te bieden om zo de mogelijkheid tot zwemmen op zondag te bewerkstelligen.  De redactie van De Huizer Courant zette er een kanttekening bij: zij dacht dat wanneer de tegenstanders van zondagsopening ook handtekeningen zouden verzamelen, het een wedstrijd ging worden van “wie de meeste handtekeningen ophaalt, gaat winnen !” De Centrale Kerkenraad, de predikant van de Christelijk Gereformeerde Kerk en de Nederlandse Vereniging tot Bevordering van de Zondagsrust en Zondagsheiliging uitten hun ongenoegen over de kwestie ook breeduit in de krant. Op 25 oktober van dat jaar werd er een debat gevoerd over het openen van het zwembad op zondag in Huizen, waarbij landelijke interesse getoond werd en er een TV-ploeg van AVRO-televizier aanwezig was.

Alles ten spijt: de handtekeningenactie leverde niets op, de politiek kwam er niet uit en in de Statuten van de Stichting Zwembad Sijsjesberg was in 1953 al een artikel opgenomen over de zondagssluiting. Hier kon men al helemaal niet omheen, want dan zou de stichting ontbonden moeten worden, en een nieuwe stichting met andere statuten moeten worden opgericht: het zwembad bleef dus ’s zondags dicht !

De zwemmers van IJsselmeer zwommen op zondag wél buiten het dorp ! Dit zijn v.l.n.r. Jan Riemsdijk, Rob ten Kulve, Kees van Leeuwen en Henk Visser klaar om het water in te gaan voor een langebaanwedstrijd in Tiel 4 juni 1967.

Deining

Was de (zondags)rust in het dorp weergekeerd, begon het zachtjes te stormen bij zwemvereniging IJsselmeer! Chef-badmeester Gerard Bijkerk, geroemd om het feit dat hij drie achtereenvolgende jaren de waterpoloërs naar het kampioenschap leidde, kreeg van het clubbestuur te horen dat zijn contract als trainer bij IJsselmeer niet werd verlengd. Men zei hem “dat zijn beroep als chef-badmeester van de Sijsjesberg  zo veel van hem eiste, dat zijn functie als trainer in gevaar kwam, want dat men wel van hem 100% inzet eiste….” De succesvolle trainer was het met deze uitspraak niet eens: hij kon beide functies prima combineren, en teleurgesteld werd hij gedwongen zijn trainerschap te beëindigen. Jaap Westland, bestuurslid en lid van de technische commissie, werd benoemd als zijn opvolger.

Ook de wedstrijdploeg kreeg er een nieuwe trainer bij in de persoon van Marianne Oudkerk-Heemskerk, die na slechts een half jaar weer vertrok. Gelukkig kreeg Westland assistentie van een jonge enthousiaste zwemmer : Henk Visser.

Bestuur

Het bestuur o.l.v. Mees ten Kulve heeft vanaf maart 1974 verschillende secretarissen gekend: Jaap Westland, Will Visser- van den Hoff en mevrouw C. Landsbergen.  Kees Snel  is lange tijd penningmeester geweest.
 
Aan de periode Ten Kulve kwam in 1970 een einde, toen deze de voorzittershamer overdroeg aan de heer W. Visser; deze moest echter na een jaar alweer bedanken wegens verandering van werkkring.

Ten Kulve  -bij zijn afscheid benoemd tot Erelid- werd teruggehaald. In 1972 trad er een geheel nieuw bestuur aan onder voorzitterschap van Gerard v.d. Berg. Penningmeester was Anton Baaij en de heer De Jager en Annie v.d.Does-Brandsen namen ieder voor een jaar het secretariaat op zich. 

Triomfen

Het wedstrijdzwemmen begon zich steeds verder positief te ontwikkelen, mede door de nimmer aflatende inzet van de trainer, die van een “vrijblijvend” wedstrijdgebeuren een serieus te nemen IJsselmeerploeg maakte.Vanaf 1970 kwam IJsselmeer dan ook veelvuldig in de krant door de goede zwemprestaties: de selectiegroep o.l.v. Henk Visser was zo fanatiek dat zij “ zich ’s morgens voor zevenen en des avonds 
na schooltijd tot 8 uur wijdde aan een intensieve training”. Ondertussen had de waterpolo-herenploeg o.l.v. trainer Piet Leenders het gepres-teerd om seizoen 69/70 ongeslagen kampioen te worden.

Kraakactie

In 1970 besloot een grote groep mensen –voornamelijk jongelui-  op een zondag zwembad Sijsjesberg te “kraken”, om zo openstelling op zondag af te dwingen. Op 14 juni verzamelden zich een verhitte menigte voor het toegangshek van de Sijsjesberg, terwijl een andere groep aan de overzijde van het terrein over de hekken begon te klimmen. De nieuwe chef-badmeester  -Geert Oldenzeel- was slechts 2½ maand in functie en hij opende  (na crisisberaad met de Gemeente) de poort, zodat de meute tot vijf uur kon gaan zwemmen/afkoelen…

Het Stichtingsbestuur dat uit geloofsovertuiging de zondagsrust wilde handhaven, droeg later het zwembad over aan de Gemeente Huizen. Deze besloot het zwembad op “mooie” dagen open te stellen. Dit zorgde aanvankelijk voor nogal wat problemen omdat het ’s morgens “slecht” weer kon zijn, en ’s middags het mooiste weer van de wereld: en waar haal je dan zo snel nog personeel vandaan? In 1971 besloot de gemeenteraad dat het zwembad in het seizoen iedere zondag open mocht!

Trainers

Chef-badmeester Oldenzeel gaf zwemlessen in de Sijsjesberg en IJsselmeer had haar eigen trainers: Henk Visser, Jaap Westland en Piet Leenders. Toen de twee laatstgenoemden plotseling vertrokken (de een naar een andere club, de ander verhuisde wegens zijn werk) sprong Oldenzeel meteen in en trainde de wedstrijd-ploeg en de waterpoloërs. Henk Visser stond nog steeds onvermoeibaar aan het bad om de “selectie” te trainen zowel in 1971 als in ’72 en ’73 kon IJsselmeer een afvaardiging sturen naar de NK. 

Geert Oldenzeel bedacht voor de seizoensopening van de Sijsjesberg een leuke activiteit: een zwemmarathon. Ook een ploeg van IJsselmeer deed hieraan mee:  weer of geen weer, twaalf uur lang steeds een deelnemer  die 1 km. zo snel mogelijk aflegde, en die dan werd afgelost door de volgende ploegmaat. Het team van IJsselmeer zwom gemiddeld 42 km. per marathon.

Deense Kronen

Voor de gehele IJsselmeerploeg (o.l.v. Henk Visser) was de zesdaagse sportreis naar Denemarken in augustus 1972 een absoluut hoogtepunt. Deze zwemontmoe-ting in Esbjerg werd georganiseerd in het kader van de Euro Sport Ring. Er werd door IJsselmeer buitengewoon goed gezwommen en er werd gewaterpolood (of liever gezegd: gewaterworsteld !), want de leiding van de Deense scheidsrechter was op z’n zachts gezegd slecht en in het ondiepe gedeelte van het bad kon men gewoon lopen, hetgeen tot irritaties leidde. Maar de opgedane ervaring en het gezellig internationaal treffen zal bij de deelnemers in het geheugen gegrift blijven. 
De Nederlandse kroon op onze vereniging was de Koninklijke Goedkeuring op 29 september 1972.

Jubileumjaar 1973

De waterpoloploeg –nu o.l.v. coach Wim Knoppers-  had aan het eind van het seizoen de KNZB-medaille voor de beste 3e Klasser ontvangen, en de wedstrijd-zwemploeg behaalde het ene succes na het andere
Sinds 4 oktober 1972 bestond er ook een IJsselmeer-trimgroep, die trainde in De Biezem in Laren. Men was helemaal klaar voor het aankomende Jubileumjaar!

Toch zou 1973 voornamelijk gekenmerkt worden door de vele trainerswisselingen. Ondanks alles hield het waterpolo-jeugdteam het hoofd boven water: de ploeg werd kampioen en promoveerde van de B- naar de A-Klasse. 

De wedstrijdploeg ging helaas kopje onder na het vertrek van trainer Henk Visser: de ploeg viel helemaal uit elkaar en binnen een jaar zou er niets meer van de eens zo succesvolle IJsselmeerselectie over zijn… Maar het 20-jarig bestaan werd gelukkig wel uitbundig gevierd ! Behalve het watergebeuren werd er een feestavond georganiseerd, waarbij het optreden van het cabaretgroepje o.l.v. Geert Oldenzeel veel applaus oogstte.

HOOFDSTUK 4
Een club die mee telt

Na een lange succesvolle periode, waarin zowel de wedstrijdploeg als de waterpoloteams regelmatig voor krantenkoppen zorgen, breekt er nu een periode aan met wat strubbelingen. De wedstrijdploeg moet van voor af aan opnieuw worden opgebouwd en ondertussen wordt er ook gebouwd aan een een overdekt bad…

Binnenbad

Men riep in Huizen in 1966 al luid om een binnenbad en nu werd er een droom werkelijkheid voor alle Huizers, maar speciaal voor onze vereniging: de bouw van een overdekt bad was begonnen! Men verwachtte dat het bad in 1974 gereed zou zijn, en de zondags-openstelling werd opnieuw een heet hangijzer: na stemming in de gemeenteraad werd de motie“ …om de sporthal/zwembad des zondags gesloten te houden” met 13 tegen 4 stemmen verworpen!

Z & PV IJsselmeer, nu onder voorzitterschap van Wim Smit, kon mee gaan draaien in de landelijke (zondags-)zwemcompetitie en als lid van de club kon je nu op zondagmorgen vrij-zwemmen op het familie-uurtje. Ook het trimzwemmen werd van De Biezem verplaatst naar De Bun. 

100ste

In 1972 was het Henk Molenaar (voor zover bekend) die voor het eerst in de geschiedenis het 100ste doelpunt voor IJsselmeer in de lopende competitie scoorde , terwijl Jan Sint dat jaar het 50e individuele doelpunt op zijn naam schreef. Ook in de competitie van 75/76 draaide het Heren-1 waterpoloteam op volle toeren: er werd flink gescoord en in december ’75 noteerde IJsselmeer in de negende competitie-wedstrijd  het 100e doelpunt, nu de touwen ingejaagd door Jan Sint. Aan het eind van de competitie werd de stand opgemaakt: het kampioenschap was binnen met 210 doelpunten voor en slechts 71 tegen. Trainer Oldenzeel en coach Knoppers weren op de schouders genomen en de RABO-bank sponsorde een nieuwe outfit voor de ploeg die het komend seizoen in de 2e Klasse aan de bak zou komen. En dat viel niet mee… Na een pittige competitie eindigde IJsselmeer Heren-1 in de middenmoot, hetgeen voor een eerstejaars tweedeklasser echt niet slecht was. De B-aspiranten pakten in hun competitie het kampioenschap.

Zilver

Z & PV IJsselmeer ging het jubileumjaar 1978 in met de volgende bestuurssamen-stelling: Eric Weiffenbach (voorzitter), Arjen Dijkstra (secretaris) en penningmeester Kees Aangeenbrug. Deze laatste heeft zich in zijn bestuursperiode sterk ingezet om subsidie van de gemeente Huizen te krijgen, hetgeen hem lukte. Hierdoor konden bijvoorbeeld de trainingsuren worden uitgebreid.

Het zilveren jubileum van onze vereniging werd in september 1978 uitbundig gevierd in De Bun. Om 8 uur ’s morgens werd er gestart met een langebaanwedstrijd, waarvoor verschillende verenigingen waren uitgenodigd. Ondertussen kon de jeugd in de omgeving van De Bun spoorzoeken. De optocht door de wijk van de jongste IJsselmeerders met speciaal hiervoor ontworpen vlaggetjes trok veel bekijks. Na de zwemwedstrijden werden er allerlei waterspelen gehouden en werd er gewaterpolood om de “Gooi- en Eemlanderbeker”.  Het avondprogramma werd in het restaurant van De Bun afgewerkt en bestond uit het (vermaarde) IJsselmeer-cabaret, en zang en dans door de leden zelf. Voor veel (oud-)leden een onvergetelijke gebeurtenis. 

Voortgang

Eind 1977 was IJsselmeer gestart met het opbouwen van een nieuwe wedstrijdploeg. Jaap Westland (terug van weggeweest) was de drijvende kracht hierachter en de resultaten die het kleine groepje zwemmers dat seizoen boekte waren zeer goed te noemen. 

De waterpoloploeg Heren-1 speelde inmiddels weer in de derde klasse en in oktober 1979 startte een zeer optimistisch team met één doel: promotie naar de tweede klasse ! Tijdens de gehele competitie 1979/80 liet ons herenteam er geen moment twijfel aan bestaan over “wie er recht had op de kampioenstitel !” 
De daarop volgende jaren speelde het team met wisselend succes. Ondertussen begon de zwemploeg voor voorzichtig regionaal mee te tellen en bij de afdeling diplomazwemmen slaagden steeds meer kinderen voor de “hogere diploma’s “ 

In het bestuur werd penningmeester Aangeenbrug opgevolgd door Harry Frijmuth en deze post werd later overgenomen door Philip Kornman.

Sportverkiezing

In 1983 werd in Huizen de eerste Sportverkiezing georganiseerd op initiatief van o.a. Geert Oldenzeel. De beste Sportman, Sportvrouw en Sportploeg werd verkozen en er werd ook een “pechprijs”  uitgereikt. Oorspronkelijk gebeurde deze verkiezing tijdens de feestweek in de Sijsjesberg, maar later vond deze happening plaats tijdens de Nieuwjaarsreceptie op het gemeentehuis. De allereerste titel “Sportman van het Jaar” ging naar onze clubgenoot Jim Koster voor zijn prestaties in de (toen nog vrij onbekende) triatlonsport!

De jaren er na vielen er nog meer triatleten van IJsselmeer in de prijzen: Frank Heldoorn werd 5 keer Sportman van het Jaar en zijn broer Eddie 1 keer. Verder Marcel van der Plas en zevenvoudig wereldkampioen Mink Zeilstra (2x). Als sporttalenten werden de jonge zwemmers Rob v.d. Weerd en Sven Spreen Brouwer gehuldigd (resp. in 1998 en 2002). Helaas is inmiddels de sportverkiezing in Huizen helemaal afgeschaft…

Dames

Het dames-1 waterpoloteam had lang niet meer zo in de belangstelling gestaan als nu in 1986. O.l.v. trainers Jaap Westland en Gerard van Schoonhoven, gecoacht door Rik den Uijl verloren slechts 1 wedstrijd en behaalden zo het kampioenschap. Het team promoveerde naar de 1e Klasse Kring.

Protest

Ook de trimgroep haalde de voorpagina’s: door een andere waterverdeling in De Bun konden de trimmers in het nieuwe seizoen niet meer trainen op hun vaste tijd op de dinsdagavond. De directie van De Bun had de trimmers en ook de jonge waterpo-loërs van IJsselmeer verbannen naar onmogelijke trainingstijden, en dat viel slecht bij onze club.

De trimzwemmers doken op de eerste dinsdag van september tijdens het voor hun vervelende zwemuurtje het water in met spandoeken om zo te demonstreren tegen het beleid van De Bun. Protesteren… praten… niets hielp: de directie bleef onveranderlijk op haar standpunt staan en voor IJsselmeer waren de gevolgen meteen voelbaar: de jongere leden die op een voor hen te laat tijdstip moesten gaan trainen, zegden massaal hun lidmaatschap op en de gehele trimgroep vertrok noodgedwongen naar Naarden.

Pas een jaar later is de groep door o.a. bemiddeling van de gemeente Huizen weer teruggekeerd naar De Bun: IJsselmeer kreeg toen de maandagavond als clubavond. De kinderen van de diplomagroep kregen een vaste tijd op de vroege dinsdagavond. 

Huizer Triat(h)lon

In 1984 werd de eerste “triatlon” in Huizen georganiseerd door mensen van de atletiekvereniging, de Sijsjesberg en IJsselmeer. De kwart-triatlon bestond uit 400m. zwemmen in het 50m.bad van de Sijsjesberg, 45 km.fietsen in de omgeving van Huizen en vervolgens 10,5 km. hardlopen. Jim Koster, die in 1982 een geweldige prestatie leverde door 17e te worden op de hele triatlon in Hawaii, won deze eerste wedstrijd in Huizen glansrijk.

Inmiddels is de triatlon uitgegroeid tot een( inter)nationaal gebeuren en vond de laatste jaren plaats rondom winkelcentrum Oostermeent. In 2014 zal deze voor de 30e keer* gehouden worden in een geheel nieuwe opzet.

^{*in 1997 is er geen triatlon georganiseerd}

Sloop

Het Heren-1 waterpoloteam had zich verzekerd van promotie naar de Bond, en de zwemploeg veroverde voor het eerst de felbegeerde Nonnekesbokaal: al het voorbereidend werk voor deze successen werd gedaan in De Bun tijdens de IJsselmeer trainingsuren.

Maar het jaar 1989 begon met een flink krantenartikel met als kop: “College wil sportcomplex De Bun slopen.” In het artikel werd gesproken over de mogelijkheid dat de bun in 1993 zou verdwijnen en dat er op het terrein van de Sijsjesberg een sporthal annex binnenbad moest verrijzen. De discussie over deze plannen laaide in Huizen hoog op; er werd druk gepraat en vergaderd. Gelukkig kwam de gemeente-raad in apri met een nieuw voorstel, waardoor het zwembad weer even gered was.

Er kon door IJsselmeer gewoon getraind blijven worden en dat wierp zijn vruchten af: de wedstrijdploeg veroverde de Videokoopbokaal en behaalde successen in België op een internationale wedstrijd.

Melkmeisje

De zwemploeg, die aan de Bokkenrijderswedstrijd meedeed in België, oogstte al succes voordat zij het water in ging. De ploeg droeg een door een zwemmoeder gebreide IJsselmeertrui en de gastploeg uit Overpelt ontving van ons een tinnen schaal met daarop het Huizer Melkmeisje…niet in klederdracht, maar in een badpak!

Dit geschenk viel in zeer goede aarde bij onze Belgische sportvrienden, maar op het gemeentehuis in Huizen was men hier (officieel) niet zo opgetogen over. Het Melkmeisje is nog steeds onderwerp van gesprek. Zij staat nu als standbeeld op het Raadhuisplein in Huizen, niet in klederdracht, gemoderniseerd. Maar zij draagt nog steeds ouderwets de melk in emmertjes…

Afscheid

Op 17 oktober 1989 nam (Sijs/Bun-)badmeester Geert Oldenzeel afscheid van onze Diplomagroep. Zo’n achttien jaar had hij voor IJsselmeer aan het bad gestaan en honderden kinderen opgeleid voor de verschillende diploma’s. De naam Oldenzeel zal bij de IJsselmeerders niet snel vergeten worden want zowel op het sportieve als het recreatieve gebied was Geert zeer betrokken bij onze club.

In de prijzen

De wedstrijdploeg pakte voor de tweede keer de Nonnekesbokaal en als wij hem voor de derde keer zouden winnen, dan zou deze wisselbeker definitief in het bezit van IJsselmeer komen…

In 1990 werd door de technische commissie de Victory Aanmoedigingsbokaal ingesteld. De eerste Bokaal werd in mei uitgereikt aan Chantal Schutz voor haar geweldige inzet bij de wedstrijdploeg.  De prijs zou in het vervolg ieder jaar uitgereikt worden: niet aan een snelle zwemmer, maar aan een jeugdlid dat gedurende een heel seizoen 100% inzet had getoond tijdens trainingen en wedstrijden en daardoor een voorbeeld was voor de andere zwemmers. Dat deze winnaar hierdoor ook goede zwemresultaten behaalde was mooi meegenomen.
Onze club haalde ook de krant met een andere sport: de Avondvierdaagse ! Dat jaar deed IJsselmeer voor de 15e keer mee, en het feit dat IJsselmeer de eerste club in Huizen was die als vereniging  deelnam, was reden om onze club eens goed in het zonnetje te zetten. Later zouden veel Huizer verenigingen ons voorbeeld volgen…

De zo succesvolle wedstrijdploeg moest in september afscheid nemen van trainster Henny te Poele-van Harmelen, die jarenlang aan het bad stond, maar e.e.a. niet meer kon combineren met de zorg voor haar kinderen. Trainster Anja Huijser, die terdege door Henny was ingewerkt, nam het stokje over. De ploeg was inmiddels gegroeid naar 99 man…

Marianne Heemskerk, oud-international, was door onze club aangetrokken om trainingsschema’s te maken en de voortgang van iedere zwemmer individueel te bewaken: zij “erfde” een ploeg met veel perspectief en zoals verwacht mocht worden veroverde IJsselmeer in november voor de derde keer de Nonnekesbokaal! Wat de Heren-1 waterpoloërs niet lukte om het hoofd boven water te houden (zij degradeerden) lukte de wedstrijdploeg wel: zij promoveerde naar District-1!

Elementair Zwemmen

Duizenden kinderen uit Huizen en daarbuiten zijn in het trotse bezit van een of meer diploma’s  die zij bij IJsselmeer gehaald hebben. En van deze kinderen ook weer de kinderen… en daarvan ook weer kinderen. Het Elementair Zwemmen (diploma-zwemmen) is door de jaren heen een constante factor geweest. In 1975 ging het lesgeven voor het A- en B-diploma over naar badmeesters van De Bun en leidde IJsselmeer alleen nog op voor de “hogere” diploma’s.  Omdat veel kinderen nog te jong waren en fysiek niet sterk genoeg om het Basisdiploma te halen (het zwem-ABC bestond nog niet) en de daarop volgende Zwemvaardigheidsdiploma’s stroomden zij bij IJsselmeer in het door de KNZB speciaal ontwikkelde “Sterrenplan”.  Het diploma bestond uit een grote poster, waar de kinderen  stickers in de vorm van een ster konden plakken, per onderdeel dat zij met succes hadden afgesloten.

Het doel van dit diploma was om de kinderen voor de zwemsport te behouden en IJsselmeer heeft met succes veel kinderen opgeleid, tot in 1999 het nieuwe zwem-ABC werd ingevoerd. Toen het Sterrenplan verviel, werd ook het Basisdiploma afgeschaft: vanaf die datum stond het C-diploma ook op het zwemrooster van onze vereniging, naast de zwemvaardigheidsdiploma’s, snorkel-  en survivaldiploma’s.

Een steeds van samenstelling wisselende groep vrijwilligers stond op zwemavonden aan het bad onder leiding van o.a. mevrouw Winkelman, Helga van Blijenburgh, Minne Bonne Hoogmei, Anneke Spijker, Marian Koster, Jenneke Ratsma, Fanny Ramselaar en Connie van Maaren.  Het noemen van alle vrijwilligers die in de afgelopen 60 jaar aan het bad hebben geholpen zou een heel boekwerk volmaken…: IJsselmeer prijst zich al jaren gelukkig met zo’n fijne ploeg mensen!

HOOFDSTUK 5
Naar de 21ste eeuw

Zwem- en Polo Vereniging IJsselmeer is begin jaren-90 een spetterende vereniging. Alle afdelingen van de club boeken leuke successen en het bestuur -inmiddels onder voorzitterschap van Jaap van Duivenvoorde- heeft niets te klagen. Tenminste… tot de gemeenteraad definitief besluit tot afbraak van “ons” zwembad…

Het bestuur met Jaap van Duivenvoorde aan het hoofd, bestond sinds 1992 mede uit secretaris Kees Krouwel (later: Teun Braakman) en penningmeester Rogier Hooijschuur (opgevolgd door Otto Spijker). In december 1991 vertrok Marianne Heemskerk na nog geen jaar bij IJsselmeer en door haar vertrek besloten een paar zwemfamilies ook te weg te gaan. Ook tweede trainster Conny Mager vertrok naar een andere vereniging. Door oud-trainster Henny en nieuwe trainer Kees Krouwel werd de wedstrijdploeg opnieuw op poten gezet.

40 Jaar

In september 1993 bestond IJsselmeer 40 jaar! De feestelijkheden rond deze heuglijke gebeurtenis vonden weer plaats in De Bun. Voor triatleten werd er een duatlon georganiseerd, waarbij zij de fiets thuis mochten laten. Andere feestvierders moesten juist hun rijwiel meenemen, want er was voor jong en oud een fietstocht uitgezet; alle deelnemers gingen daarna met zadelpijn het bad in voor een groot waterspektakel. ’s Morgens had er al een waterpolowedstrijd van onze aspiranten tegen de ploeg van Triton plaatsgevonden en er werd een demonstratie sportduiken gegeven door de OSVH uit Hilversum.

’s Middags een demonstratie van de reddingsbrigade uit Naarden en een zwemwedstrijd, waarbij de ploeg van IJsselmeer tweede werd. En alsof men nog niet moe was: een feestavond in de zaal van De Bun, die tot in de late uurtjes duurde.

Ruim een maand na dit grote feest bereikte ons het bericht dat onze penningmeester Otto Spijker door een tragisch ongeval om het leven was gekomen.

De Bun

In 1995 stond de plaatselijke krant weer bol van de berichten over Sportcentrum De Bun: “Huizen breekt contract met De Bun. Onderzoek naar regionaal zwembad opgestart.” En: “College verdeeld over een regionaal zwembad. Gemeente Huizen wil overdekt zwembad bij Sijsjesberg”. De toekomst van De Bun was door de hoge exploitatiekosten onzeker en de gemeente Huizen liet weten het contract -wegens de tekorten- niet meer op 1 januari 1996 te willen verlengen. Het heeft ons bestuur hoofdbrekens gekost, maar gelukkig ging deze “drooglegging” niet door, en kon IJsselmeer voorlopig gewoon in het Huizense bad blijven trainen. 

De Meent

Uiteindelijk werd besloten een nieuw sportcomplex te bouwen op de hoek van de Bovenweg en Graaf Wichman. Begin november 1999 werd de eerste steen gelegd. Er was een verenigingsruimte gepland op de eerste verdieping, waar diverse clubs (o.a. IJsselmeer) samen gebruik van konden maken. Maar IJsselmeer wilde graag een clubruimte met uitzicht op het zwembad. Ons bestuur kreeg inspraak, maar wat IJsselmeer wilde, dat kon dus niet. Op een buitengewone  ledenvergadering hebben de leden besloten geen gebruik te gaan maken van een clubruimte die te ver van het zwembad af lag, ook al niet omdat hiervoor jaarlijks een flinke som geld moest worden neergeteld. Hiermee ging ook de droom van een “clubavond” in rook op, want er zou geen ruimte zijn om vóór, tijdens en na het zwemmen gezellig bij elkaar te zijn. En erger nog: wij waren voor de huur van het water geheel afhankelijk van de commerciële exploitant, die aan ons het liefst de meest onrendabele uren verhuurde, verspreid over de hele week.

In juni 2000 werd het zwembad in gebruik genomen en IJsselmeer zou IJsselmeer niet zijn als zij ter gelegenheid van de opening niet een leuk programma op touw gezet zou worden: na de zomervakantie organiseerde IJsselmeer dan ook een “nachtmarathon”. Deze door veel Huizense bedrijven gesponsorde wedstrijd vond plaats in de nacht van 22 op 23 september van 20.00 u. tot 08.00 u. en er deden naast de twee teams van IJsselmeer nog drie gastverenigingen mee. Na 12 uur baantjes trekken, waarbij de deelnemers in hun team elkaar steeds afwisselden, bleek ZPCH de meeste kilometers te hebben afgelegd.

IJsselmeer zwemt sindsdien nog steeds in De Meent (van september t/m juni) en in de zomermaanden kan er getraind worden in de Sijsjesberg.

50 Jaar

Vijftig jaar, dat lijkt heel lang. Maar IJsselmeer is een vrij jonge zwemvereniging in Nederland. De oudste in de Koninklijke Amsterdamse Zwemclub: deze werd in 1870 opgericht. De oudst bekende ter wereld werd in 1796 in Upsala (Zweden) opgericht. Maar zwemmen… dat deden de mensen al lang. Zonder les te hebben gehad en in ópen water. Dat dit gevaarlijk was, moge duidelijk zijn.

In Huizen had men het IJsselmeer, en daarin werd volop gepootjebaad. De jeugd ging vaak zonder toezicht het water in en er zijn helaas ook mensen verdronken. Met de komst van een zwembad én een zwemvereniging konden de Huizers écht leren zwemmen. En zij konden gaan deelnemen aan zwemwedstrijden.

In september 2003 vierde Zwem- en Polo Vereniging IJsselmeer haar 50-jarig jubileum. Een groot spektakel dat gevierd ging worden in het eveneens vijftigjarige buitenzwembad. Na het officiële gedeelte, waarbij drie dames tot Lid van Verdienste benoemd werden, gingen de waterspelen en minitriatlon van start. De jeugd (leden en oud-leden) zwommen wedstrijden in het diepe bad.

Voor de waterpoloërs was er een toernooitje opgezet, waarbij een team van oud-spelers (nu allemaal gepensioneerde mannen) zou spelen tegen het huidige herenteam. Het heeft niet zo mogen zijn. Bij het “inzwemmen”  werd een van de oud-spelers onwel en hulp mocht niet meer baten: oud-doelman Teus Veerman overleed. De waterpolowedstrijden werden afgelast. ’s Avonds ging de reünie, waarvoor inmiddels bijna 300 mensen van heinde en ver waren gearriveerd, in gepaste vorm door. 

Ook de barbecue die gepland stond, moest worden aangepast, want op last van de brandweer mocht deze niet gehouden worden: er was na een lange droge periode een verbod uitgevaardigd op “open vuur”. De plaatselijke slager heeft er voor gezorgd dat er in de feesttent toch genoten kon worden van een heerlijk etentje. 

Opheffen?

In 2002 trad een geheel nieuw bestuur aan, maar de voorzitter stopte er al binnen een jaar mee. De penningmeester en de secretaris hebben toen samen de taak van de voorzitter erbij genomen, er van uitgaand dat er snel een nieuwe voorzitter zou komen. Pas in maart 2004 meldde zich een kandidaat, maar slechts drie maanden na zijn benoeming gooide hij het bijltje/voorzittershamer er bij neer. De penningsmeester en secretaris wilden en konden niet nog langer samen de kar trekken, en men sprak af dat wanneer er zich vóór september geen nieuwe voorzitter zou aandienen de vereniging zou moeten worden opgeheven.

Gelukkig werden de hulpkreten gehoord en bood Wim Tiemessen aan voor een paar jaar voorzitter te worden. Die paar jaar werden er achtenhalf: Wim Tiemessen heeft zich bij de laatste ledenvergadering in maart 2013 niet meer herkiesbaar gesteld.

Gooimeerrace

Het gedeelte van IJsselmeer dat aan ’t Gooi grensde werd na het ontstaan van de Flevopolders “Gooimeer” genoemd. Met een strandje en wat horeca op de kade nodigde het Gooimeer uit om er een duik in te nemen.
Een klein groepje zwemmers van IJsselmeer zwom regelmatig langebaan wedstrij-den op diverse locaties in open water: meren, rivieren en kanalen. Daar werd het idee geboren om ook een langebaan wedstrijd te houden in ons eigen Gooimeer.

Als locatie werd gekozen voor de aanloophaven. Op 16 juli 2011 gingen er een paar honderd deelnemers van start op verschillende afstanden, variërend van 250 tot 2500 meter: de 1e Huizer Gooimeerrace werd een groot succes! Of er nog een vervolg op komt ? Wie weet.

Nederlandse kampioenschappen/Speeedofinales

Al in 1967 gingen de eerste IJsselmeerzwemmers naar de NK; later zouden er nog veel volgen. Zo werd Peter van Leeuwen in 1968 2e op de 50 vlinder, en startte onze trainer Martijn Krouwel als 13- en 14-jarige op de NK resp. in Eindhoven en in Amersfoort.  In 1971 gingen er voor het eerst zwemmertjes onder de 10 jaar naar de NK o.l.v. de toenmalige trainer Henk Visser. De jaren er na zouden IJsselmeerders diverse podiumplaatsen behalen zoals Rob v.d. Weerd, Patrick van Marissing, Jan Koeman, Sven Spreen Brouwer en Bas Morelissen.

Clubkampioenschappen

De clubkampioenschappen werden in het verleden soms geïntegreerd in een officiële wedstrijd en later ging men de clubkampioenschappen in 4 delen zwemmen. De tijden die in deze laatste variant gezwommen werden, werden niet erkend door de KNZB. Maar ach, daar ging het ook niet om ! Het ging er om wie de snelste zwemmer en zwemster van de club waren ! De eerste drie delen werden gewoon afgewerkt tijdens de trainingsuren, en was je er een keertje niet, dan kon je de gemiste afstanden inhalen, ook weer tussen je trainende ploegmakkers. Dat er geen wereldtijden gezwommen werden, mag duidelijk zijn. Het vierde en laatste deel werd dan op de eerste zaterdag in januari gezwommen, en dan mochten ook de leden van Elementair Zwemmen, Trimzwemmen en Triatlonzwemmen meedoen. Er waren voor hen ook medailles en het was altijd een gezellige boel.

In 2005 zijn er om onbekende reden geen clubkampioenschappen georganiseerd. Dat was voor de wedstrijdleiding aanleiding om het jaar erop de clubkampioenschap-pen in een nieuw (bad)jasje te steken: iedereen mee laten doen op één wedstrijddag, en voor eenieder alleen 25 meter-nummers: laagdrempelig en voor iedereen van jong tot oud goed te doen. Deze formule werkt nog steeds, en ieder jaar worden er op deze korte afstand weer nieuwe clubrecords gevestigd.

Clubrecords

Voor de meeste zwemmers van IJsselmeer is deelname aan een NK niet weggelegd en is het zwemmen van een clubrecord het hoogst haalbare. Wat is het dan leuk als je nét even sneller zwemt dan je clubgenootje van dezelfde leeftijd!

De clubrecordlijst werd vroeger ook al bijgehouden, maar toen telde men twee jaar-gangen bij elkaar. Dit werd echter niet consequent gedaan, en zo kon het gebeuren dat jouw leeftijdsklasse altijd verstopt zat achter een “jaartje ouder”. Ook werden de recordhouders die de vereniging hadden verlaten gewoon van de clubrecordlijst geschrapt… In 1996 is begonnen met de nieuwe opzet van de clubrecordlijst. Hiervoor zijn bij de oud-leden stapels certificaten geleend en oude clubbladen, zodat alle tijden in de juiste jaargang gerangschikt konden worden. Vraag niet hoe het kan… maar ieder jaar sneuvelen er weer clubrecords! Snellere baden, technisch verbeterde keerpunten, snellere badkleding… of gewoon talent en veel trainen ?

Clubblad

Kon vroeger het clubblad bekostigd worden uit de opbrengsten van de adverteer-ders, nu leed het blad verlies. De eerste bezuinigingsmaatregel was het terugbren-gen van het aantal edities per jaar van tien naar zes.
Later gingen er stemmen op om het clubblad maar helemaal af te schaffen, maar zolang in onze statuten staat dat wij een clubblad hebben, kon dit niet zomaar stoppen.

Inmiddels was er al lang geen echte redactie meer: slechts één persoon verzorgde
nu het complete blad: het  typen, de opmaak, de contacten met de drukkerij, de contacten met de adverteerders en schreef zelf de kopij voor 99%. In 2012 werd besloten alleen nog clubbladen per e-mail te versturen en eind 2015 besloot de eenkoppige redactie definitief te stoppen met het maken van een clubblad.

IJsselmeer, de gezelligste zwemclub van ‘t Gooi

Lid worden
Vanaf 6 jaar, en in het bezit zijnde van een A- en B-diploma kun je lid worden bij IJsselmeer. Bij de groep Diplomagroep kun je het C-diploma halen en ook alle Zwemvaardigheidsdiploma’s, waarbij ook veel aandacht is voor de diverse zwemslagen die nodig zijn bij het wedstrijdzwemmen; ook de eerste beginselen van waterpolo worden aangeleerd.  Of kiezen voor snorkellessen en survivallessen. Er zijn diverse waterpoloploegen en er is een grote zwemploeg: zij trainen meer dan een keer in de week en hebben in de weekends vaak wedstrijden.

De oudere leden trainen een keer in de week bij de trimgroep en de topsporters maken drie keer in de week “kilometers”: zij zijn onze triatleten die naast het zwemmen ook fiets- en hardlooptrainingen doen. Op zondagmorgen kunnen alle leden met hun gezinsleden en vrienden op het speciale “familie-uurtje” komen vrij zwemmen en spelen. Vaak liggen er drie generaties IJsselmeerders in het water!

Trainers, Instructeurs en andere vrijwilligers

Onze vereniging draait op vrijwilligers: de trainers en ook veel instructeurs hebben hiertoe een opleiding genoten; andere vrijwilligers helpen spontaan aan het bad of zetten zich op een andere manier in voor de club. Vaak eindigt een periode van helpen op het moment dat de kinderen stoppen met zwemmen. Sommige leden zijn echter al heel lang -soms twintig jaar of meer-  als vrijwilliger werkzaam en deze leden die zich extra verdienstelijk hebben gemaakt voor onze club, maar geen bestuursfunctie vervullen/vervulden zijn benoemd tot  “Lid van Verdienste” .

65 jaar Z & PV IJsselmeer 

In de 65 jaar van ons bestaan hebben we veel hoogtepunten gekend, maar ook dieptepunten, maar we zijn er met z’n allen altijd weer uit gekomen. De vereniging heeft gemiddeld per jaar zo’n 300 leden, en ca.60 vrijwilligers. Er zijn op het ogenblik twee ereleden en negen leden van verdienste.

Het is onmogelijk alle mensen te bedanken voor hun inzet bij onze club, en daarom moet ik volstaan met een welgemeend “hartelijk bedankt allemaal”! Wat voorzitter Weiffenbach schreef in de jubileumflipper van september 1978 geldt nu eigenlijk nog: “ Wij hopen met steun van alle leden en belangstelling van ouders een goed begin te kunnen maken voor de volgende 25 jaar!